کنش خیابانی، درست یا غلط؟
می دانم که جواب ممکن است همان قدر که برای من بدیهی است برای شما هم باشد، اما بعضی دوستان ما فکر می کنند چون کنش خیابانی می تواند به معنای تامین محتوای جنگ رسانه ای دشمن باشد پس لذا غلط است. اما به نظر من کنش خیابانی به این دلایل اتفاق مبارکی است:
۱.در معنای خیابان: این دوستان اساسا درک درستی از "خیابان" ندارند. خیابان کالبدی برای ظهور اتفاقات ناگزیر است. این یعنی چه؟
یعنی اگر نان نداشتی خانه ات را میریزی کف خیابان که بفروشی، اگر خانه نداشتی گلیمت را در خیابان پهن می کنی و اگر جان به لبت رسیده باشد، جانت را کف دستت میگیری و به خیابان می آیی. حالا برای درک این موضوع حتما باید مستضعف باشی؟ متوسط نمی تواند جان به لب شود؟ جواب مشخص است.
۲.چرایی لزوم قدرت در عرصه خارجی: این قدرت در عرصه ی بین المللی(محصول جنگ) چه عملکردی دارد؟قدرت قرار است امنیت بیاورد، امنیت ضامن ثبات باشد و ثبات مایه ی شکوفایی استعداد انسان ها. اما وقتی از آن، این نتیجه نشود، سینه چاک دادن برای نفی مبارزه با استبداد داخلی در بهترین حالت فعلی غیر عقلانی است.
۳.پاشنه آشیل، رسانه است نه کنش خیابانی: متر و معیار را می گذارید فلان سخنرانی ترامپ. هزار جور از این نوع کنش های خیابانی در آمریکا و هزار جور سخنرانی ها را در مقابل آن لاطائلات در داخل داریم. اما مع الاسف صدای آن شیطان رساتر است و بیشتر به باقی آدم ها می رسد.
۴.شما کاسه ی داغ تر از آش حضرات حلقه ی قدرت نباشید!: آنها که شعار ها علیه شان است روز به روز با خیالی آسوده تر راه های دموکراتیزاسیون را می بندند. اگر ذره ای احتمال بدهند که از این کنش ها و از آن سخنرانی ها ایران سوریه می شود تا هزار سال راه روش و فرصت برای عقب نشینی در برابر ملت دارند.
۵.اگر در امر سیاست می خواهید نظر بدهید شیفتگی را بگذارید پشت در: شیفتگی آفت منطق است، اینکه شعار ها توسط عده ای قلیل گاهی مخالف فلان شخص باشد یا عکس فلان شخص پاره شود، هر چند غلط اما نمی تواند مبنای نظر در مورد کلیت کنش خیابانی باشد.
۶. و هزار دلیل دیگر.
بیست و شش دی هزار و سیصد و نود و هشت
