خشم

بعضی حالات هستند که در مورد نفسشان نه چیز دندان گیری نوشته شده و نه در لغت نامه معنی درست و درمانی برایشان پیدا می شود. احتمالا بخاطر این است که این حالات با حالاتی که انسان در آن حال می تواند فکر کند و بنویسد تعارض دارد. بنظرم "خشم" یکی از آن حالات است. در هنگام حدوث خشم، نه می شود نوشت نه حرف زد و نه درست و حسابی فکر کرد.

امروز من خشمگینم، این روز ها من خشمگینم. نه توان نوشتن و نه حوصله ی تحلیل دارم. خیلی سعی می کنم روشنفکر به نظر برسم و تحلیل و کتاب و روزنامه در مورد اوضاع بخوانم، اما چه کنم که بختک خشم یک لحظه هم از تعرض به مغزم دست بر نمی دارد.

اگر از من در مورد اوضاع بپرسید از گفتن "نمی دانم" هم عاجز خواهم بود و سکوت تحویلتان خواهم داد.

جز "حماسه" چه چیز آرامم خواهد کرد؟؟؟

 

هفتم دی ماه هزار و سیصد و نود و هشت